De eerste bezichtiging: de binnenkant

Via openslaande deuren komen we in de woonkamer. Het ziet er precies zo uit als op de foto’s van Internet. Er is een open haard, er staat een oud klein keukenblokje, er is een kraan, er is een stoppenkast.  Al het eerder genoemde moet vervangen/ gerenoveerd worden. De kamer zal volledig moeten worden gestript, maar we zien direct hoe mooi dit kan worden. Dan richting de trap. Dit is zowaar een prima trap, die kunnen we laten staan.  Ook boven is het zoals op de foto’s . 2 slaapkamers, behang er half af, veel vochtplekken, maar de vloer voelt goed. Aan de andere kant van het overloopje kijk je tegen het dakbeschot. Het vloertje wat daar ligt is gevaarlijk en kan je dus niet op staan. Ook ligt deze vloer laag.  Maar als dit wordt opgehoogd ( nieuwe balken) dan kan hier nog een heel grote kamer gerealiseerd worden. Je zou zelfs nog een verdieping kunnen realiseren. Veel mogelijkheden, maar ook heel veel werk. We bekijken de balken en speuren het plafond af. Het is donker, het is moeilijk te zien, en de vloer is gevaarlijk dus je kan het niet goed bekijken zo.  Er staat een ladder, maar de 3^e spoor is al afgebroken, dus dat is ook geen optie. Duidelijk is dat dit dak nader bekeken zal moeten worden. Er is een gedeelte open, maar lekt het andere gedeelte ook?  De makelaar beweert dat het dak van het hoofdhuis goed is, maar dat het dak van het atelier helemaal vervangen moet worden.  Beneden lopen we naar het atelier. Dit is zoals je de plaatjes kent van ruïnes in Frankrijk. Stenen en een heel hoop meuk. Een paradijs voor spinnen en ander gezellig ongedierte. Een chaos, deze ruimte, maar dit heeft ook geen prioriteit. Als eerste zal het hoofdhuis aangepakt moet worden. Maar, in de toekomst kan je hier nog een mooi gastenverblijf van maken. We lopen weer naar buiten en stellen nog wat vragen.  Namelijk: is er asbest aanwezig in de woning?  De makelaar neemt ons mee naar de zijkant van huis. Een gedeelte van het dak, tussen het hoofdhuis en het atelier in, bevat asbest. 3 vierkante meter.  Wij kunnen ons bijna niet voorstellen dat het zo weinig zal zijn, in Varik hadden we veel meer asbest. De makelaar zegt dat het verder niet onder het dak van het atelier zou zitten. Dit klinkt bijna ongelofelijk, dus ook hier zouden we een nadere inspectie op moeten doen.

Een andere vraag: zijn er wel afvoerbuizen aangelegd?  Nee, dit moet allemaal gerealiseerd worden. We vragen de makelaar waar nu dan het water vanuit de keuken heen loopt. “gewoon de natuur in” zegt hij.  We vragen hoe het werkt met de stoppenkast: deze moet in zijn geheel vervangen worden.   Dan de septictank. Mogen we de  installatie hiervan zelf mag doen, met wat bevriende klussers. Dit mag, zegt hij, als je het dan hebt voorbereid moet je bellen en dan komt er een inspectie of het goed is gedaan, daarna mag je het pas dicht gooien.  En is er internet is in deze regio? Ja, en hij wijst naar de telefoonkabels die naar het huis lopen.

Dan zien we opeens een raar werktuig aan de zijkant van het huis staan. Waar dient dit dan voor? Dit blijkt een ciderpers te zijn.

We hebben gevraagd wat we wilden vragen, en gezien wat we wilden zien. We spreken met de makelaar af dat we er 2 weken over na zullen denken. Hij gaat zelf nu ook op vakantie en is 11 november weer terug. We spreken af om 11 november contact met hem te hebben. Wij lopen met Duc ( onze hond) nog een stukje richting het bos om nog wat sfeer te proeven, de makelaar vertrekt en ook wij stappen de bus in. Veel indrukken, en iedereen heeft dan ook zijn eigen gedachten. Oudste dochter is helemaal blij met dit huis en vraagt direct of we het gaan kopen. Ze heeft nu al zin om te gaan klussen. Jongste dochter vindt het ook een mooi huis en vindt de plek en het uitzicht prachtig, maar wil vooral weten hoe lang ze nu weer in de bus moet zitten. Manlief zit zwaar na te denken over constructie/ balken/ dak etc.  En ik ben het in gedachten al aan het inrichten: een  hoekbank bij de openhaard,  een klein keukenblokje en een hele lange eettafel waar je met veel mensen aan de baguette, camembert en cider kan.  We stoppen onderweg bij een Leclerc, waar de dametjes wat lekkers voor straks in het huisje kunnen halen. Ik koop uiteraard camembert uit Normandië en een appelcider. Even verder sfeer proeven straks!